A BATEA
Situación:
Vigo, Galicia
Ano: 2024
Tipo: Equipamento / Paisaxe
Programa: Pabellón TAC’ festival
Área: 144 m²

Concurso para a construción do pavillón de arquitectura efémera TAC!2024. A ubicación do concurso é a Porta do Sol na cidade de Vigo, por todos coñecida pola estatua do Sireno, do escultor galego Francisco Leiro.

O pavillón Contemporáneo: Elemento meditativo de interacción coa contorna
Plantexase a idea da paisaxe produtiva das Rías. As bateas, construcións de cultivo lugar de desenrolo dun ecosistema mariño sen igual, e o seu plancto, organismos vivos luminescentes que regulan o funcionamento da súa contorna, saen á superficie no pavillón.

Consagración do obxecto metamórfico do Sireno
A metamorfose do obxecto -A metamorfose da praza. Nova realidade do contorna – praza definida por plano (x y z). Transmutación a nova realidade oculta, a mergullada, plano x y (- z ). Mostra de patróns latentes ocultos da paisaxe produtiva. Equiparación do medio auga-aire. Experiencia inmersiva. Abatemento do plano da auga que emerxe á superficie.

A Ecoloxía devora a cidade: A infraestrutura industrial como nova paisaxe urbana.
O pavillón bebe de obras de artistas paisaxistas como Dani Karavan, Makoto Sei Watanabe., entre outros, coa estratexia de ocupar culturalmente un espazo en termos minimalistas e de simbolismo numérico. O pavillón sitúa a infraestrutura como fito contemporáneo de comunicación social colocando unha retícula de postes que xeran espazos de circulación e conexión.

O futuro da infraestrutura da batea: cambio climático, inseguridade alimentaria, un futuro cara á biotecnoloxía.
Coa suba de temperaturas da auga nas Rías, as bateas ven ameazado non só o seu plancto, senón a súa propia existencia, e con ela o medio de vida de toda unha rexión. ¿Como transformamos a nosa paisaxe produtiva, como reinventamos as nosas infraestruturas industriais – históricas para facer fronte aos novos retos? ¿Que límites morais comportan os cultivos biotecnolóxicos como alternativa, onde situamos a vida da paisaxe cultural, a historia …? A natureza oculta, mergullada, as consecuencias a longo prazo do cambio climático, maniféstanse mediante o abatemento do plano do chan. O que é auga é agora aire.

Ciclo de vida
O pavillón concíbese baixo os principios da economía circular. Os bloques de formigón procedentes de valados de obra pública reutilizaranse, as pedras voltan ás canteiras de orixe, o material de embalaxe empregase no packaging do festival e a iluminación LED na época do Nadal. O pavillón busca xerar o Residuo cero e a pegada mínima na paisaxe.

A BATEA
Situación:
Vigo, Galicia
Ano: 2024
Tipo: Equipamento / Paisaxe
Programa: Pabellón TAC’ festival
Área: 144 m²

Concurso para a construción do pavillón de arquitectura efémera TAC!2024. A ubicación do concurso é a Porta do Sol na cidade de Vigo, por todos coñecida pola estatua do Sireno, do escultor galego Francisco Leiro.

O pavillón Contemporáneo: Elemento meditativo de interacción coa contorna
Plantexase a idea da paisaxe produtiva das Rías. As bateas, construcións de cultivo lugar de desenrolo dun ecosistema mariño sen igual, e o seu plancto, organismos vivos luminescentes que regulan o funcionamento da súa contorna, saen á superficie no pavillón.

Consagración do obxecto metamórfico do Sireno
A metamorfose do obxecto -A metamorfose da praza. Nova realidade do contorna – praza definida por plano (x y z). Transmutación a nova realidade oculta, a mergullada, plano x y (- z ). Mostra de patróns latentes ocultos da paisaxe produtiva. Equiparación do medio auga-aire. Experiencia inmersiva. Abatemento do plano da auga que emerxe á superficie.

A Ecoloxía devora a cidade: A infraestrutura industrial como nova paisaxe urbana.
O pavillón bebe de obras de artistas paisaxistas como Dani Karavan, Makoto Sei Watanabe., entre outros, coa estratexia de ocupar culturalmente un espazo en termos minimalistas e de simbolismo numérico. O pavillón sitúa a infraestrutura como fito contemporáneo de comunicación social colocando unha retícula de postes que xeran espazos de circulación e conexión.

O futuro da infraestrutura da batea: cambio climático, inseguridade alimentaria, un futuro cara á biotecnoloxía.
Coa suba de temperaturas da auga nas Rías, as bateas ven ameazado non só o seu plancto, senón a súa propia existencia, e con ela o medio de vida de toda unha rexión. ¿Como transformamos a nosa paisaxe produtiva, como reinventamos as nosas infraestruturas industriais – históricas para facer fronte aos novos retos? ¿Que límites morais comportan os cultivos biotecnolóxicos como alternativa, onde situamos a vida da paisaxe cultural, a historia …? A natureza oculta, mergullada, as consecuencias a longo prazo do cambio climático, maniféstanse mediante o abatemento do plano do chan. O que é auga é agora aire.

Ciclo de vida
O pavillón concíbese baixo os principios da economía circular. Os bloques de formigón procedentes de valados de obra pública reutilizaranse, as pedras voltan ás canteiras de orixe, o material de embalaxe empregase no packaging do festival e a iluminación LED na época do Nadal. O pavillón busca xerar o Residuo cero e a pegada mínima na paisaxe.

A BATEA
Situación:
Vigo, Galicia
Ano: 2024
Tipo: Equipamento / Paisaxe
Programa: Pabellón TAC’ festival
Área: 144 m²

Concurso para a construción do pavillón de arquitectura efémera TAC!2024. A ubicación do concurso é a Porta do Sol na cidade de Vigo, por todos coñecida pola estatua do Sireno, do escultor galego Francisco Leiro.

O pavillón Contemporáneo: Elemento meditativo de interacción coa contorna
Plantexase a idea da paisaxe produtiva das Rías. As bateas, construcións de cultivo lugar de desenrolo dun ecosistema mariño sen igual, e o seu plancto, organismos vivos luminescentes que regulan o funcionamento da súa contorna, saen á superficie no pavillón.

Consagración do obxecto metamórfico do Sireno
A metamorfose do obxecto -A metamorfose da praza. Nova realidade do contorna – praza definida por plano (x y z). Transmutación a nova realidade oculta, a mergullada, plano x y (- z ). Mostra de patróns latentes ocultos da paisaxe produtiva. Equiparación do medio auga-aire. Experiencia inmersiva. Abatemento do plano da auga que emerxe á superficie.

A Ecoloxía devora a cidade: A infraestrutura industrial como nova paisaxe urbana.
O pavillón bebe de obras de artistas paisaxistas como Dani Karavan, Makoto Sei Watanabe., entre outros, coa estratexia de ocupar culturalmente un espazo en termos minimalistas e de simbolismo numérico. O pavillón sitúa a infraestrutura como fito contemporáneo de comunicación social colocando unha retícula de postes que xeran espazos de circulación e conexión.

O futuro da infraestrutura da batea: cambio climático, inseguridade alimentaria, un futuro cara á biotecnoloxía.
Coa suba de temperaturas da auga nas Rías, as bateas ven ameazado non só o seu plancto, senón a súa propia existencia, e con ela o medio de vida de toda unha rexión. ¿Como transformamos a nosa paisaxe produtiva, como reinventamos as nosas infraestruturas industriais – históricas para facer fronte aos novos retos? ¿Que límites morais comportan os cultivos biotecnolóxicos como alternativa, onde situamos a vida da paisaxe cultural, a historia …? A natureza oculta, mergullada, as consecuencias a longo prazo do cambio climático, maniféstanse mediante o abatemento do plano do chan. O que é auga é agora aire.

Ciclo de vida
O pavillón concíbese baixo os principios da economía circular. Os bloques de formigón procedentes de valados de obra pública reutilizaranse, as pedras voltan ás canteiras de orixe, o material de embalaxe empregase no packaging do festival e a iluminación LED na época do Nadal. O pavillón busca xerar o Residuo cero e a pegada mínima na paisaxe.

© Mariña Jordan Arquitectura 2024 | by Marmarru Studio

Política de Privacidade | Política de Cookies | Aviso Legal
© Mariña Jordan Arquitectura 2024 | by Marmarru Studio

© Mariña Jordan Arquitectura 2024 | by Marmarru Studio