Nace en 1989, a cabalo entre o mar e o campo, entre as Rías Baixas e un val da Galicia interior. Licénciase no 2016 pola Escola Técnica Superior de Arquitectura de Barcelona. Dous anos antes outorgáselle a Beca de estudos na École Nationale Supérieure d’Architecture de Paris-Belleville. Comeza a profesión en Barcelona e no 2021 a súa andaina independente na vivenda-estudo en Pontevedra.

“Sendo a arquitectura unha labor propia do pensamento, citarei tres conceptos xenuínos que considero o xerme da reflexión arquitectónica: A historia, A existencia e A imaxinación coma os tres İos argumentais que entretecen e entreteñen os meus quefaceres diarios. O Tempo, a dimensión operante neles, paradoxo cargado de simbolismo e ambigüidade.

Interésame a arquitectura como disciplina, non en termos histórico-materiais, que tamén, senón como campo para a posibilidade sensíbel. Escenario de experiencia do usuario co seu medio, “ca” e “dende” a súa cotiandade, e principalmente, ca súa espiritualidade. Unha obra de experimentación, a miña propia e en última instancia, allea. Suxeito e materia, materia e suxeito, altéranse e altérnanse mutuamente, historicamente, nunha sorte de dialéctica eterna onde o “eu” e “a paisaxe” actúan como lente, e á vez, coma espello.